توضیحات
شعر را پلی انگار کنیم که از شاعر سوی مخاطب خود بسته شده است. هرچه درازای این پل بلندتر باشد، چشم‌انداز مسیر بایستی دلکش‌تر باشد تا مخاطب در میان راه خسته و دلزده نشود؛ ولی تنها این نیست. گاهی درازای شعر مطرح نیست، عرض شعر و همواری آن اهمیت دارد. برخی شاعران چنان عرض مفهوم را باریک می‌بندند که عبور از این پل را سخت و ناممکن می‌سازند و تنها شاید تعدادی ماجراجو، رهرو این مسیرِ باریکِ همچون ریسمان، شوند که البته در این صورت ماجراجویی همیشه لذت خودش را دارد!
درباره شاعر
این‌ها را بهانه کردیم تا از شعر زنده‌یاد «حسین منزوی» بنویسم که در کنار چشم‌انداز فریبنده و در میان واژگان هموارش، مفاهیمی درخشان و نه چندان دور از دسترس مخاطب خود قرار داده است. شاعر زنجانی که گرچه به شعر صائب علاقه‌مند بود، اما شعرش دیریابی‌های شعر هندی را نداشت. کسی که علاقه شعری خود را در دانشکده ادبیات نیافت و تحصیل خود را در این رشته و رشته جامعه‌شناسی نیمه‌تمام رها کرد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.