لبیوس وودز؛ یک الگو

توضیحات

پیش‌گفتار مترجم:

“اگر ایده‌های جاودان بودند، ما کاری برای انجام دادن نداشتیم. از آنجا که ما می‌میریم، و از آنجا که دانش نمی‌تواند به شکل مستقیم، منتقل شود، هر انسانی باید ایده‌ها را دوباره ابداع کند. هدف ازهستیِ اجتماعیِ ما این است که برای این کار، به یکدیگر کمک کنیم.”

لبیوس وودز

الیزابیت دیلرجایی گفته است که “ما محصول تاریخ هستیم؛ ما را آموزگارانمان تربیت می‌کنند و آموزگاران ما را نیز، آموزگارانی دیگر تربیت کرده‌اند.” قرن بیستم، معماران آموزگار بزرگی را به خود دیده است؛ کالین رو، جان هیدک، الوین بویارسکی، پیتر آیزمن، برنارد شومی، لبیوس وود و… من نیز در طول این سال‌ها افتخار آموختن در کنار آموزگاران بزرگی را داشتم. با وجوی که هیچ‌گاه با لبیوس وودز دیدار نکردم و “دیر” به او رسیم، اما او یکی از بزرگ‌ترین آموزگاران من بوده و همیشه باقی خواهد ماند.

این دومین کتاب با موضوع لبیوس وودز است که بع فارسی منتشر می‌شود. خوشحالم که کتاب جنگ و معماری که پیش از این منتشر شد، با استقبال خوانندگان روبه‌رو شد. امیدوارم کتاب پیش رو نیز مورد توجه علاقه‌مندان قرار بگیرد.

پویان روحی

بهار ۲۰۱۷