پدر آن دیگری

پسر خنگی که تا پیش از رفتن به مدرسه حرف نمی‌زند و همه او را «پسره‌ی خنگ»، «این» یا در بهترین حالتش «خنگول کوچولوی من»‌ خطاب می‌کنند اما که برعکس آن‌چه تصور می‌شود، بسیار هم باهوش است. تنها ایراد شهاب این است که دیر به حرف افتاده و ترجیح می‌دهد برای مسخره نشدن از طرف دیگران، در ذهنش و با دو موجود خیالی به نام «اسی» و «ببی» هم‌کلام شود. مسخره کردن او آن‌قدر باعث عذابش می‌شود که تنها آرزویش فحش دادن می‌شود و نخستین کلمه‌ای که از دهانش خارج می‌شود یک ناسزای چارواداری است.

براساس این کتاب فیلمی با همین نام نیز ساخته شده است.