چیدن باد

«چیدن باد» نوشته‌ی «محمد قاسم‌زاده» است. محمد قاسم‌زاده (۱۳۳۴) نویسنده، رمان‌نویس و پژوهش‌گر معاصر است. پرندگان بی‌فصل، شهسوار بر باره باد، رقص مرغ سقا، بانوی بیهنگام، خاطرات محرمانه خانوادگی، توراکینا، شهر هشتم، رویای ناممکن لی جون، رقص در تاریکی، سیاوش، روی جاده نمناک، نوستراداموس به روایت کلثوم ننه، داستان نویسان معاصر ایران، افسانه‌های کهن ایرانی و… عنوان‌هایی از آثار اوست. در بخشی از رمان چیدن باد می‌خوانیم: «خبرهای خوشی نبود. توطئه‌های دربار علنی شده بود. لیاخوف پیش‌تر به چشم می‌آمد. رحیم زن و بچه‌هاش را به بهانه‌ی شلوغی فرستاده بود ایوانکی، خانه‌ی پدرزنش. مادر من هم رفته بود آینه‌ورزان و کسی چشم به راهم نبود. اگر بیست و چهار ساعت هم بیرون می‌ماندم، خیالم از طرف خانه راحت بود. کسی برای برگشتنم دل‌شوره نداشت. اخطار کرده بودند در محله‌ی خودمان دست به کاری نزنیم. در این وضع آشفته کسی دست بالا را نداشت. نه شاه می‌توانست ادعا کند قدرت دارد و اختیار کارها به دست اوست، نه حرف مجلس دررو داشت. حتا یک‌دست هم نبود که بتواند به زبان واحد جلو دربار بایستد. عربده‌کشی صنیع‌حضرت و علی نیزه هم هر روزه شده بود. این‌ها مهره بودند. قمه‌های تیزشان در بهارستان زبان دربار بود. شاه می‌خواست بگوید دوره‌ی مماشات گذشته و با همین قمه‌ها جواب می‌دهد. شازده مقتدر نظام جمع و جورشان می‌کرد. هم می‌خواست چنگ و دندان نشان بدهند، هم این که جلوتر نروند. اگر لاش و لوش‌ها را به اختیار خودشان می‌گذاشت، قتل عام راه می‌انداختند.»