اگر شما یک قاعده‌ی طلایی می‌خواهید که برای همه مناسب باشد، این است: هرچیزی که نمیدانید زیباست یا فایده‌اش چیست، در خانه نگه ندارید.
(ویلیام موریس، زیبایی زندگی ۱۸۸۰)
من یک مجموعه‌ی قوری دارم. یکی از آنها کاملاً غیر قابل استفاده است. دسته‌ی آن درست در کنار دهانه‌ی شیر آن قرار گرفته و توسط یک هنرمند فرانسوی به نام ژاک کارل‌من اختراع شده است که آنرا قهوه‌جوش می‌نامید. قهوه‌جوشی برای خودآزارها! قوری من یک کپی از اصل آن است. یک تصویر از آن روی جلد کتابم به نام طراحی اشیا‌ء روزمره چاپ شده است.
دومین مورد که در مجموعه‌ی قوری‌های من است نانا نام دارد. ظاهر کپل، چاق و منحصر به فرد آن به طرز عجیبی جالب است. سومین قوری بسیار پیچیده ولی کاربردی است: قوری کج شده و خمیده که توسط کارخانه‌ی آلمانی رونه‌فلد ساخته شده است. قوری کارل‌من، با همه‌ی زیبایی‌اش، غیرقابل استفاده است. قوری نانا توسط معمار و طراح بسیار مشهور یعنی میشل گریوز، طراحی شده است. ظاهراً بی قواره است ولی بسیار خوب کار می‌کند.
از کتاب طراحی حسی، نوشته دانلد آ. نورمن انتشارات حرفه:هنرمند
