برچسب: طراحی صنعتی

اگر شما یک قاعده‌ی طلایی می‌خواهید که برای همه مناسب باشد، این است: هرچیزی که نمیدانید زیباست یا فایده‌اش چیست، در خانه نگه ندارید.

(ویلیام موریس، زیبایی زندگی ۱۸۸۰)

من یک مجموعه‌ی قوری دارم.  یکی از آنها کاملاً غیر قابل استفاده است. دسته‌ی آن درست در کنار دهانه‌ی شیر آن قرار گرفته و توسط یک هنرمند فرانسوی به نام ژاک کارل‌من اختراع شده است که آنرا قهوه‌جوش می‌نامید. قهوه‌جوشی برای خودآزارها! قوری من یک کپی از اصل آن است. یک تصویر از آن روی جلد کتابم به نام طراحی اشیا‌ء روزمره چاپ شده است.

دومین مورد که در مجموعه‌ی قوری‌های من است نانا نام دارد. ظاهر کپل، چاق و منحصر به فرد آن به طرز عجیبی جالب است. سومین قوری بسیار پیچیده ولی کاربردی است: قوری کج شده و خمیده که توسط کارخانه‌ی آلمانی رونه‌فلد ساخته شده است. قوری کارل‌من، با همه‌ی زیبایی‌اش، غیرقابل استفاده است. قوری نانا توسط معمار و طراح بسیار مشهور یعنی میشل گریوز، طراحی شده است. ظاهراً بی قواره است ولی بسیار خوب کار می‌کند.

از کتاب طراحی حسی، نوشته دانلد آ. نورمن انتشارات حرفه:هنرمند

 

این سبک که علاقه زیادی به نشان دادن عناصر و سازه‌ها به صورت خام دارد، وام‌دار طراحی‌های مهندسی و مکانیکی است و بیشترین نزدیکی را به سبک مینیمالیسم دارد و یادآور انبارها و کارخانه‌ها است.

چیزی که در نگاه اول توجه ما را به خود جلب می‌کند این است که طرح به نظر ناتمام می‌آید زیرا آجرها، چوب‌ها، لوله کشی‎ها و سیم کشی‌ها دیده می شوند اما در واقع همین ناتمامی طرح است که باعث می‌شود این سبک انعطاف پذیری زیادی داشته باشد و نتیجه اجرای آن طرحی ساده و شیک از آب دربیاید.

از دیگر نشانه‌های دیگر این سبک سقف‎های بلند، تیرهای چوبی قدیمی و وسایل فلزی آویزان و مبلمان‌های کاربردی کم ارتفاع است.

گاهی ممکن است یک یا دو قطعه از هنر انتزاعی یا عکاسی هم وجود داشته باشد یا رنگی قوی مثل زرد یا قرمز که با کلیت طرحمان که ترکیبی از چوب و فلز است، همخوانی دارد.

اگر بخواهم این سبک  را  در غالب فهرستی بگنجانم این گزینه‌ها موارد مهم آن فهرست هستند:

 

1- جسورترین حرکتی که ما از طراحان این سبک می‌بینیم این است که  لوله‌ها، تیرها و کانال‌ها در معرض دید قرار دارند.

در واقع با نشان دادن این عناصر ساختاری و مکانیکی که  در سبک‌های دیگر همواره پنهان شده‌اند،  می‌خواهند که تاریخ ساختمان را زنده نگه‌داشته و به ببیننده نشان بدهند.

 

 

2-درگیر کردن بافت باشکوه چوب در شکل‌هایی مانند تیرهای سقفی،  میزها و صندلی‌ها، تابلوها وحتی قاب پنجره‌ها،  با سطوح فلزی سرد و صیقلی یا گاهی مات مانند ستون‌ها، ظروف، زنجیرهای آویزان از سقف و کانال‌های از علایق طراحان این سبک است.

در این سبک معمولا از رنگ‌های گرم و خنثی استفاده می‌شود تا فضا بزرگتر از آنچه که هست به نظر بیاید.این رنگ‌ها به گرم شدن بصری فضا کمک می‌کنند و اثر حس سرمای ایجادشده از لوله‌ها و کانال‌ها را از بین می‌برند.

4-دیوارهایی از جنس بتن و یا آجر و درهای کشویی فلزی یا ایرانیتی بیشترین شباهت را در طرح ما به کارخانه‌ها و سوله‌های خارج شهر ایجاد می‌کنند، پس اگر طرحی کامل و بی‌نقص می‌خواهیم بایستی حتما بخشی از فضا را به این ایده اختصاص بدهیم.

5-در بهترین حالت دکوراسیون صنعتی در فضاهایی با سقف‌های بلند اجرا می‌شود. دکوراتورها برای اینکه از فضا بهترین استفاده ممکن را برده باشند از نیم‌طبقه‌هایی  با دیوارهای نیمه شیشه یا گاردهای آهنی استفاده می‌کنند تا فضایی برای خواب یا اتاق کار ایجاد کنند.

6-لامپ‌های ساده و یا صنعتی آویزان که ممکن است آن‌ها را در هرجایی از خانه ببینیم با نورهای محیطی یا متمرکز، نورپردازی سبک صنعتی را تشکیل می‌دهند.

البته از آنجا که دکوراتورهای این سبک علاقه زیادی به پنجره‌های بزرگ دارند همیشه به طور ویژه‌ایی از نورهای طبیعی در نورپردازی‌شان استفاده می‌کنند.

7-نیمکت‌های پلاستیکی، بالش‌ها و فرش‌های پراکنده با تضاد شدیدشان تعادل وزنی و رنگی را در فضای چوبی و فلزی ما ایجاد می‌کنند. گیاهانی با ارتفاع زیاد یا برگ‌های پهن نیز در طراحی صنعتی معاصر باعث ایجاد حس سرزندگی و طراوت در فضا می‌شوند و آن را از یکدستی و روزمرگی خارج می‌کنند.