توضیحات
هدیه، اثر لوییس هاید
حیرت انگیز است؟ حیرت انگیز است! حیرت انگیز است؟
من غذا هستم. من غذا هستم. من غذا هستم!
من غذا می خورم. من غذا می خورم! من غذا می خورم!
نام من هرگز نمی میرد، هرگز نمی میرد، هرگز نمی میرد!
من در ازل در اولین جهان ها به دنیا آمدم،
پیش از خدایان، در بطن آنچه مرگ ندارد!
آن کس که مرا به دیگری بخشد مرا بیشترین یاری کرده است؟
من، که خود غذا هستم، خورنده ی غذا را می خورم!
من بر این دنیا غلبه کرده ام!
آن که بر این واقف است چون خورشید می درخشد.
و این چنین است قانون اسرار!
– تایتیریا آپنیشاد
از من هدایایی دریافت کردید و آنها را پذیرفتید.
اما نمیفهمید که چگونه از مرده یاد کنید.
بوی سیبهای زمستانی، شبنم یخ زده و کتان.
بر روی این زمین فقیر فقیر، همه چیز هدیه است.
– زسلاو میلوز
بخشی از مقدمه کتاب هدیه، نوشته لوییس هاید، ترجمه نسیم میرآرمندهی، انتشارات حرفه نویسنده
هنرمند به آن بخش از وجود ما متوسل می شود… که از جنس هدیه است و اکتسابی نیست – و به همین سبب دوام آن جاودانی تر است.
– جوزف کنراد
این روزها من و همسایگانم میتوانیم از داروخانهی محل مجموعهای از رمان های عاشقانه را تهیه کنیم که بر اساس قواعدی نوشته شده اند که از سنجش بازار به دست آمده اند. یک موسسهی تبلیغاتی از گروهی از خوانندگان زن یک نظرسنجی به عمل آورد. قهرمان زن داستان باید چند سال داشته باشد؟ (باید بین نوزده تا بیست و هفت سال باشد.) آیا مردی که ملاقات می کند باید مجرد باشد یا متاهل؟ (بهتر است به تازگی همسر خود را از دست داده باشد.) قهرمان زن و مرد اجازه ندارند تا قبل از ازدواج با یکدیگر هم بستر شوند. هر کدام از این رمانها صد و نود و دو صفحه است. حتی اسامی این مجموعهها و طرح روی جلدشان نیز بر اساس تقاضای بازار طراحی شده است. (نام «سیلوئت» به اسامی ای چون «بلادونا»، «سرندر»،
تیفانی» و «مگنولیا» ترجیح داده می شود، برای تزئین جلد نیز از تذهیبهای طلایی استفاده شده است. هر ماه شش عنوان جدید به چشم می خورند که هر کدام در دویست هزار نسخه به چاپ رسیده اند. چرا گمان می بریم که این «عاشقانههای سیلوئت» آثار هنری جاودان نخواهند بود؟ چه چیز در مورد یک اثر هنری است که حتی زمانی که در بازار خرید و فروش می شود، آن را از این کالاهای صرف مجزا می کند؟
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.