برچسب: طراحی داخلی

این خانه (DLH) توسط گروه معماری 7A Architecture Studio در سال 2018 طراحی شده و مساحت آن 100 متر مربع است.

 

 

خانه‌ای متعلق به یک عکاس مجرد که بر دامنه‌ی یک تپه در دالات ویتنام قرار گرفته. این بنا روی مهدکودکی که سالها متروک بوده است ساخته شده، در محاصره‌ی زمینهای کشت سبزیجات با خانه‌های کم تراکم.

 

 

فضای خانه ترکیبی است از فضاهای کوچک با مساحت کافی که بر اساس نوع زمین و درختان موجود تقسیم‌بندی و مرتب شده است. بسیاری از عملکردها در هم آمیخته‌اند. (مسکن، کار، سرگرمی و…)

 

 

علاوه بر این، بسیاری از تقابل‌ها و تضادها در مشخصه‌های فضایی و کارکردی (مانند نور و سایه و یا فضای اشتراکی و خصوصی) در یک کلیت عمومی سازماندهی شده اند.

از سوی دیگر، این خانه در فرمها و متدهای ساده و تماما به دست کارگران محلی ساخته شده است. شکل این اثر سنتز و رفع تقلیدهای معمارانه در آن منطقه است.

 

 

 

 

جدا از سنگ و سیمان، که در حال حاضر هم بسیار رایج هستند، از چوب کاج به عنوان قالب بتن استفاده شده است. این چوب که متریالی بسیار آشنا در آن محل است بعدا حفظ شده و از آن برای ساخت برخی اثاث کوچک استفاده‌ی مجدد شده است. این کار هم‌چنین به کاهش هزینه‌ی ساخت و ساز کمک می‌کند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع این مطلب وبسایت archdaily است.

در دو پست قبل درباره خصوصیات دکوراسیون به سبک اسکاندیناوی و وجه تمایز این سبک با سبک‌هایی مانند مینیمالیسم و مدرن به طور کامل صحبت کردیم. اما فکر می‌کنم که به عنوان آخرین بخش از پرونده اسکاندیناوی شاید بد نباشد که لیستی را در اختیار شما بگذارم تا اگر به این سبک علاقه‌مند هستید به راحتی بتوانید آن را در فضای خود به صورت عملی به اجرا درآورید.

سبک اسکاندیناوی – بخش اول

طراحی اسکاندیناوی چیست؟ – بخش دوم سبک اسکاندیناوی

در اینجا من ترجیح دادم که این لیست را براساس تجربیات Staffan Tollgard که دکوراتوری حرفه‌ایی است و به خوبی این سبک را می‌شناسد، بسازم.

این دکوراتور عقیده دارد که در این سبک تغییر10مورد شناخته شده از جمله کف، فرم، رنگ و موارد دیگری که در ادامه خواهیم گفت، باعث می‌شود که بتوانیم روح اسکاندیناوی را به فضای داخلی خود هدیه کنیم.

کف

برخلاف سوئدی‌ها که همیشه علاقه فراوانی به فرش‌ها و موکت‌های سرتاسری (Wall to wallcarpets) در خانه دارند، مردمانی که طرفدار سبک اسکاندیناوی هستند، از کف‌های چوبی روشن برای نشیمن و اتاق خواب و چوب‌های تیره برای سرویس‌های بهداشتی، استقبال می‌کنند.

رنگ

قطعا دیوارهای سفید و پارچه‌های خاکستری یا آبی سرد از بخش‌های جدانشدنی در این سبک هستند اما طراحان در عین حال به پارچه‌های رنگارنگی از ماریمک‌کو و تزئینات خوش‌رنگی از جوزف فرانک هم علاقه دارند. ممکن است ترکیب این رنگ‌ها متفاوت باشند اما در واقع هر دوی آنها از نشانه‌های سبک اسکاندیناوی به شمارمی‌آیند.

مواد

یکی از عناصر مهم و جدانشدنی در سبک اسکاندیناوی، چوب است. آن‌ها از چوب در پوشش دیوار، سقف و کف استفاده می‌کنند تا بافت و گرما را به خانه بیاورند. اگر از چوب های کاج و بلوط مات استفاده می‌کنید، میتوانید از جوهرهای مخصوص چوب استفاده کنید تا رنگی از خانواده زردها به بافت چوب بدهید.

فرم و خط

همانطور که در معماری این سبک استفاده از خطوط صاف و منحنی بدون هیچ تزئین خاصی مرسوم است، در مبلمان و سایر اثاثیه هم مبنای طراحی چنین خطوطی هستند.

عملکرد

طراحان اسکاندیناوی همیشه قبل از اضافه کردن یا ایجاد هر طرحی متناسب با این سبک، این سوال مهم را از خود می‌پرسند: آیا عملکرد این بخش آسان و بدون پیچیدگی است یا صرفا برای ئزئین است؟

پاسخ درست به این سوال مهم است که باعث شده که در نهایت این سبک به عنوان سبکی با مبنای بیشترین راحتی در عملکرد شناخته شود.

مبلمان

طراحانی از سبک میانه‌قرن مانند Hans Wegner, Alvar Aalto and Arne Jacobsen

بیشترین اثر را در طراحی‌های مبلمان این سبک داشته‌اند. مبلمان اسکاندیناوی برپایه استفاده از خطوط ساده، پارچه‌های خوش‌رنگ و چوب‌های سبک، طراحی و ساخته می‌شود.

شومینه را در گوشه قرار دهید

زمستان در اسکاندیناوی‌ بسیار سخت‌تر ازسایر کشورهاست و در اکثر خانه‌های آنها استفاده از شومینه بسیار معمول است. بر خلاف بریتانیا که شومینه را در نقطه کانونی اتاق قرار می‌دهند، اسکاندیناوی‌ها شومینه را در گوشه اتاق قرار داده و گاهی برای زیبایی آن از ستون‌های ساده‌ایی که با کاشی‌هایی به سبک قرن نوزدهم تزئین شده‌اند، استفاده می‌کنند.

سازگار با محیط زیست باشید

از آنجا که ساکنین حوزه اسکاندیناوی بسیار حامی محیط زیست هستند همیشه از مواردی مانند پنجره‌های سه لایه، پمپ‌های حرارتی منبع زمین، عایق‌بندی مناسب برای دیوارها و سقف‌ها را در طراحی داخلی خود بهره می‌برند.

اتاق خارج / داخل را اضافه کنید

سوئدی‌ها و سایر مردم حوزه اسکاندیناوی علاقه فراوانی به استفاده هر چه بیشتر از نور روز و فضای خارج از خانه را دارند. در همین راستا آنها همیشه فضاهایی خارج از چهارچوب اصلی خانه را به طراحی خود اضافه می‌کنند.

این چنین است که می‌توان دید که فضاهایی همچون اتاق‌های سراسر شیشه‌ایی برای نشیمن و گاهی گلخانه یا طراحی تراس‌ها و بالکن‌های زیبا و کارآمد در آپارتمان‌ها، جایگاه ویژه‌ایی در طراحی آنها دارد.

بازگشت به لوازم جانبی

به مدتی طولانی سبک شلوغ و مجلل ویکتوریایی که جزئیات تزئینی زیادی همراه خود داشت مورد علاقه مردم اکثر کشورهای اروپایی بود.

این در حالی‌است که این سبک هیچ طرفداری بین اسکاندیناوی‌های خلوت پسند که برای فضا و آرامش آن احترامی خاصی قائل هستند، ندارد.

امیدوارم که توانسته‌باشم این سبک را در حد مطلوبی معرفی کنم و دیگر اینکه  شاید خالی از لطف نباشد که به سایت این دکوراتور اینجا سری بزنید و با بقیه پروژه‌های او که اتفاقا بیشتر به سبک اسکاندیناوی هستند، آشنا شوید.

http://www.tollgard.co.uk/

برگرفته از freshome

شما ممکن است با شنیدن طراحی به سبک اسکانیدیناوی بلافاصله به یاد ساختمان‌های آبی و زرد IKEA بیافتید، این در حالی است که که سبک اسکاندیناوی با خصوصیاتی ساده و مینیمالیستی با طیفی گسترده، یادآور کل محدوده شمال اروپا یعنی کشورهای دانمارک، نروژ، سوئد و فنلاند است و قدمتی بیش از ۶۰ سال دارد، سالی که در آن به صورت جهانی شناخته شد.

حالا که صحبت از مینیمالیستی بودن شد فکر می‌کنید چه چیزی می‌تواند این سبک را از طرح‌های مینیمالیستی و معاصر و مدرن آمریکای شمالی متفاوت کند؟

واقعا چه چیز گیج‌کننده‌ایی بین این مفاهیم وجود دارد و طراحان چطور آنها را از هم تشخیص می‌دهند؟

شاید بد نباشد که قبل از شروع صحبت درباره سبک اسکاندیناوی، به بررسی تفاوت‌های چند سبک رایج در قرن اخیر بپردازیم تا فضا برای فهم آنها روشن‌تر شود.

اگرچه اصطلاحات معاصر و مدرن امروزه ویژگی‌های همپوشانی دارند،اما در واقع ژانرهای دو سبک با تاریخ و روش‌های متفاوتی هستند.

معماری و سبک معاصر، به معنای واقعی کلمه، چیزی است که در حال حاضر ایجاد و تولید می شود. به این معنی که دائما در حال تغییر است. به همین دلیل کاملا طبیعی است که فکر کنیم سبک معاصر به هر سبک امروزی گره خورده و خصوصیات آن را در خود دارد.

 

سبک “مدرن” سبکی با طراحی استاتیکی (خاص) را توصیف می‌کند که با به وجود آمدن آن شکافی میان طراحی‌های کلاسیک و امروزی که برمبنای کارکرد ماشین‌ها و کارخانه‌ها بود، به وجود آمد.

به عبارت ساده، طراحی مدرن به طول عمر سن ماشینی شدن روند تولید متصل شده، اما به طور معمول آن را به سالهای 1920 تا 1950 محدود می‌کنند.

یکی از دلایلی که این دو اصطلاح به طور متناوب استفاده می‌شوند و شاید گیج‌کننده باشند این است که بسیاری از ویژگی‌های سبک مدرن در حال حاضر نیز محبوب هستند. بدین ترتیب، طراحی مدرن بخشی جدایی ناپذیر از طراحی معاصر امروز است.

قبل از اینکه وجوه تمایز سبک اسکانیدیناوی را توضیح دهم، از شما می خواهم به جدول زیر که به ساده‌ترین شکل، دو سبک “معاصر” و “مدرن” را نشان‌داده‌است، دقت کنید.

 

مدرن	معاصر
*حضور گسترده پنجره‌های شیشه‌ایی با چهارچوب فلزی *ایجاد پنجره در کنج دیوار ها سفیدکاری نمای بیرونی	از متریال‌های مختلف برای پوشش نمای بیرونی استفاده می شود.
رواج سقف‌های تخت به جای شیروانی	رواج سقف‌های تخت به جای شیروانی
*در این سبک برخلاف سبک های سنتی در هر گوشه ایی وسیله های دکوری نمی‌بینید. *معمولا فقط یک یا دو رنگ به جز رنگ‌های روشن مانند سفید در این طراحی به کار برده می‌شوند.	طراحان این سبک به   طبقه باز و ادغام آشپزخانه با ناهار خوری علاقه دارند تا فضایی راحت و قابل استفاده بسازند.
>مبلمان مدرن با حداقل دکوراسیون و استفاده از خطوطی ساده  برای ایجاد حس آرامش در فضا، از کف شروع و و به سمت بالا می‌آید.	طراحان معاصر در طراحی مبلمان بیش از هرچیز به نمایش شخصیت و سبک شخصی خود و ایجاد فرم های منحصر به‌فرد علاقه‌مند هستند.

من موافقم که طراحی اسکاندیناوی گاهی اوقات بسیار شبیه به طراحی مینیمالیستی و معاصر است.

این را نیز باید بگویم که شباهت بزرگ آنها در تلاش برای استفاده از خطوط بسیار تمیز و ساده  و حذف کردن عناصر تزئینی غیر ضروری است، اما آنها در چند بخش تفاوت‌های قابل ذکری دارند از جمله: رنگ، بافت و کفپوش

رنگ

پالت رنگی که طراحان اسکاندیناوی برای معرفی خود به دنیای معرفی کرده‌اند ترکیب از انواع آبی، خاکستری2های خنک و مات، سفید و کرم است.

این پالت تقریبا تبدیل به علامتی تجاری این سبک شده و به نظر می‌رسد که تبدیل به پالتی منعطف شده که بسیاری از افراد علاقه2مند به استفاده از آن شده‌اند.

ممکن است که این رنگ‌ها هر کدام به صورت جداگانه در طراحی‌های مینیمالیست آمریکای شمالی دیده‌شوند اما استفاده از پالت ترکیبیی آن از ابتدا فقط منحصر به حوزه اسکاندیناوی بوده‌است.

از آنجا که مردم و طراحان این منطقه خاص جغرافیایی به طبیعت نگاهی متفاوت دارند، طبیعی است که سعی می‌کنند تجلی هر چه تمام تری از طبیعت در محل زندگی خود داشته باشند و استفاده از رنگ‌های دریا، صخره، شن و برف کمک زیادی در این زمینه به آنها می‌کنند.

بافت

همانطور که گفتیم مردم کشورهای حوزه اسکاندیناوی عشقی عمیق و ریشه‌ایی به طبیعت دارند. آنها در تمام طول سال حتی در روزهای سرد سعی می‌کنند فعالیت‌هایی مثل پیاده‌روی، دوچرخه سواری، شنا و حتی پیک نیک داشته‌باشند تا هر چه بیشتر در طبیعت به سر ببرند.

طراحان هوشمند این حوزه با دانستن این نکته مهم، تمام سعی خود را می‌کنند تا هر چه بیشتر از حس مواد طبیعی مانند چوب، چرم، سنگ، شیشه و پارچه‌های بافت‌دار و خزها و پوست‌های مصنوعی استفاده کنند تا روح طبیعت را به فضا منتقل کنند.

کفپوش

بر خلاف اینکه در خانه‌های آمریکای شمالی استفاده از فرش یک اتفاق طبیعی است، در اروپا به خصوص در حوزه اسکاندیناوی ترجیح بر استفاده از چوب ساده و سفید برای کف تا سقف و گاهی استفاده از پوست مصنوعی حیوانات به عنوان کفپوش است.

فهمیدن دلیل این علاقه آنها ساده است، از آنجا که این مردم علاقه زیادی به هر چه بازتر و روشن تر دیده شدن فضا دارند ترجیح می‌دهند از مبلمان و فرش کمتری در خانه استفاده کنند تا به این خواسته‌شان نزدیک‌تر شوند.

از دیگر روش‌هایی که می‌توان از طریق آن به فضایی باز دست پیدا کرد، استفاده از کفپوش‌های رنگ چوب مانند چوب‌های توس و کاج و یا کفپوش‌های سفید و خاکستری سرداست که اتفاقا بیشتر از هرجا در اسکاندیناوی رواج دارند.

امیدوارم که تا اینجا توانسته‌باشم شناختی ابتدایی برای سبک اسکاندیناوی ایجاد کنم. در پست‌های بعد بیشتر درباره این سبک و نحوه اجرای آن در فضاهای داخلی صحبت خواهم‌کرد.

این سبک که علاقه زیادی به نشان دادن عناصر و سازه‌ها به صورت خام دارد، وام‌دار طراحی‌های مهندسی و مکانیکی است و بیشترین نزدیکی را به سبک مینیمالیسم دارد و یادآور انبارها و کارخانه‌ها است.

چیزی که در نگاه اول توجه ما را به خود جلب می‌کند این است که طرح به نظر ناتمام می‌آید زیرا آجرها، چوب‌ها، لوله کشی‎ها و سیم کشی‌ها دیده می شوند اما در واقع همین ناتمامی طرح است که باعث می‌شود این سبک انعطاف پذیری زیادی داشته باشد و نتیجه اجرای آن طرحی ساده و شیک از آب دربیاید.

از دیگر نشانه‌های دیگر این سبک سقف‎های بلند، تیرهای چوبی قدیمی و وسایل فلزی آویزان و مبلمان‌های کاربردی کم ارتفاع است.

گاهی ممکن است یک یا دو قطعه از هنر انتزاعی یا عکاسی هم وجود داشته باشد یا رنگی قوی مثل زرد یا قرمز که با کلیت طرحمان که ترکیبی از چوب و فلز است، همخوانی دارد.

اگر بخواهم این سبک  را  در غالب فهرستی بگنجانم این گزینه‌ها موارد مهم آن فهرست هستند:

 

1- جسورترین حرکتی که ما از طراحان این سبک می‌بینیم این است که  لوله‌ها، تیرها و کانال‌ها در معرض دید قرار دارند.

در واقع با نشان دادن این عناصر ساختاری و مکانیکی که  در سبک‌های دیگر همواره پنهان شده‌اند،  می‌خواهند که تاریخ ساختمان را زنده نگه‌داشته و به ببیننده نشان بدهند.

 

 

2-درگیر کردن بافت باشکوه چوب در شکل‌هایی مانند تیرهای سقفی،  میزها و صندلی‌ها، تابلوها وحتی قاب پنجره‌ها،  با سطوح فلزی سرد و صیقلی یا گاهی مات مانند ستون‌ها، ظروف، زنجیرهای آویزان از سقف و کانال‌های از علایق طراحان این سبک است.

در این سبک معمولا از رنگ‌های گرم و خنثی استفاده می‌شود تا فضا بزرگتر از آنچه که هست به نظر بیاید.این رنگ‌ها به گرم شدن بصری فضا کمک می‌کنند و اثر حس سرمای ایجادشده از لوله‌ها و کانال‌ها را از بین می‌برند.

4-دیوارهایی از جنس بتن و یا آجر و درهای کشویی فلزی یا ایرانیتی بیشترین شباهت را در طرح ما به کارخانه‌ها و سوله‌های خارج شهر ایجاد می‌کنند، پس اگر طرحی کامل و بی‌نقص می‌خواهیم بایستی حتما بخشی از فضا را به این ایده اختصاص بدهیم.

5-در بهترین حالت دکوراسیون صنعتی در فضاهایی با سقف‌های بلند اجرا می‌شود. دکوراتورها برای اینکه از فضا بهترین استفاده ممکن را برده باشند از نیم‌طبقه‌هایی  با دیوارهای نیمه شیشه یا گاردهای آهنی استفاده می‌کنند تا فضایی برای خواب یا اتاق کار ایجاد کنند.

6-لامپ‌های ساده و یا صنعتی آویزان که ممکن است آن‌ها را در هرجایی از خانه ببینیم با نورهای محیطی یا متمرکز، نورپردازی سبک صنعتی را تشکیل می‌دهند.

البته از آنجا که دکوراتورهای این سبک علاقه زیادی به پنجره‌های بزرگ دارند همیشه به طور ویژه‌ایی از نورهای طبیعی در نورپردازی‌شان استفاده می‌کنند.

7-نیمکت‌های پلاستیکی، بالش‌ها و فرش‌های پراکنده با تضاد شدیدشان تعادل وزنی و رنگی را در فضای چوبی و فلزی ما ایجاد می‌کنند. گیاهانی با ارتفاع زیاد یا برگ‌های پهن نیز در طراحی صنعتی معاصر باعث ایجاد حس سرزندگی و طراوت در فضا می‌شوند و آن را از یکدستی و روزمرگی خارج می‌کنند.

برای خواندن بخش اول مطلب «نورها را فراموش نکنیم» اینجا کلیک کنید.

نورپردازی از گسترده‌ترین مباحث در دکوراسیون داخلی است، اما من قصد دارم این مبحث را تا جای ممکن خلاصه کنم تا مرجعی مفید باشد برای درک درست مفهوم نورپردازی.

در توضیح نورپردازی درست، همین بس که باید بگوییم با نورپردازی اشتباه می‌توانیم به راحتی ارزش یک مکان و دکوراسیون آن را از بین ببریم.

تصور کنید که در یک قصر باشکوه قدم می‌زنیم. پرده‌ها کشیده شده و نور کمی در فضاست به قدری که ما فقط مسیر رو تشخیص دهیم.

به نظرتون ما از کیفیت رنگ‌ها، ترکیب الیاف و سبک کلی این قصر چیزی رو دیدیم؟

آیا ما از این گردش لذت بردیم؟

خب این دقیقا همون اتفاقیه که وقتی از نورها درست استفاده نمی‌کنیم برای مخاطب ما پیش میاد.

برای مثال در عکس پایین ما تقریبا هیچ درک درستی از رنگ‌ها و طرح‌ها نداریم.

قبل از هر چیز بهترست بگوییم که وقتی از نور حرف می‌زنیم فقط نور طبیعی روز مد نظر ما نیست.

خیلی از اوقات نور روز هم به تنهایی نمی‌تواند نور لازم برای دکوراسیون ما را تامین کند.

در واقع بهترین نورپردازی، ترکیبی‌ست از نورهای طبیعی و مصنوعی.

نور روز بهترین اثر را طبیعتا در طول روز دارد اما به این معنی نیست که باز هم نیازی به نورهای مصنوعی مثل آباژورها و لوسترها و نورهای مخفی نیست.

 

گاهی پیش می‌آید که بخشی از دکور ما را اسباب تیره تشکیل می‌دهند، در این صورت نور روز کفایت نمی‌کند و بهتر است از نورپردازی Accent استفاده کنیم مثل این ترکیب:

یک نورپردازی خوب می‌تواند که گستره ریسک ما ر بالا ببرد. برای مثال وقتی ما از نورهای خوبی بهره ببریم دیگر نیازی نیست که نگرانی بیش از حدی برای انتخاب رنگ‌های تیره دیوارها و اثاثیه داشته باشیم.

مثلا در این دو عکس می‌بینیم که رنگ دیوارها و اثاثیه رنگ‌های ترسناکی دارند که خیلی از ما جرات انتخاب آنها را نداریم این در حالی ست که یک دکوراتور با سلیقه این رنگ‌ها را به تابلوی خود اضافه می‌کند و با استفاده از نورهای مناسب آنها را در بهترین حالت خود به نمایش می‌گذارد.

 

نور اما فقط به خاطر روشنایی‌اش مهم و تاثیرگذار نیست.

ببینید که در این طرح چه هوشمندانه شعاع‌های نوری به خدمت دکوراتور آمده‌اند.

در این عکس راهروی تاریک به دو بخش تقسیم شده. انگار شیاری در دیوار ایجاد شده و نور بیرون را به داخل هدایت می‌کند و این باعث می‌شود این راهروی به ظاهر ساده خود به تنهایی زیبایی بصری پیدا کند.

منابع نورهای مصنوعی مثل لوسترها و آباژورها هم می‌توانند به ترکیب نهایی ما برای دکوراسیونی عالی کمک‌های مهمی کنند.

آنها به تنهایی می‌توانند دکوراتیو باشند و به فضا رنگ و بافتی متفاوت اضافه کنند و نقشی بیشتر از یک لامپ را بازی کنند.

این انتخاب ماست که چه استفاده‌ایی از انواع لوسترها و آباژورها داشته باشیم.

در پست بعدی باز هم راجع به نور حرف خواهیم زد و با انواع آن بیشتر آشنا می‌شویم.

 

تو پست قبل راجع به تفاوت‌های عمده سبک‌های مدرن و معاصر صحبت کردیم.
در واقع ما وقتی تفاوت‌های این دو رو شناختیم به نوعی به تعاریف هر کدوم رسیدیم.
اما بد نیست کمی بیشتر راجع به طراحی معاصر حرف بزنیم.
از مهمترین خصوصیت‎های معاصرین این هست که به راحتی میتونن با سایر سبک‌ها ترکیب بشن.
برای مثال اگه شما یک خونه با طراحی کلاسیک داشته باشید می‌تونید یک بخش از خونه رومثلا آشپزخونه یا نشیمن خانواده رو به یه طراح معاصر بسپارید.
استفاده از خطوط خمیده و ساده و همینطور رنگ‌های طبیعی و زنده که در هماهنگی خوبی با رنگ‌های دیگه هستن، باعث میشن که این استفاده از سبک معاصر چشم ببینده رو اذیت نکنه.
استفاده از همین رنگ‌ها و خطوط ساده باعث شدن که نشه سبک معاصر رو به زنان یا مردان یا ملیت و حتی جغرافیای خاصی منحصر کرد.
برای اینکه خونه‌ایی با دیزاین معاصر رو چشم‌گیر کنیم میتونیم از یک اکسسوری خاص از سبکی متفاوت استفاده کنید.
برای مثال از آباژور یا لوستری مدرن یا میزی از تنه خام یک درخت که پرداخت شده ولی هنوز حس درخت رو میرسونه یا تابلویی بزرگ در نشمین .

 

شاید براتون جالب باشه که بیشتر راجع به تاریخچه این سبک بدونید.

ریشه سبک معاصر برمی‌گرده به دوره ویکتوریایی.
دوره ویکتوریایی که در واقع بین سالهای1837تا1901قرار داشت همسو بود با انقلاب‌های صنعتی .
ریشه این سبک از گرجستان میاد. در اون دور شرایط اقتصادی به مرحله‌ایی رسید که مردم حتی در حومه شهرها هم امکان این رو داشتن که خانه‌ایی از خودشون داشته باشن و با توجه به سلایقشون اون رو تزئین کنند.
از طرفی کارخانه‌ها هم دست به تولید انبوه وسایل منزل با قیمت‌های بسیار مناسب زدن، وسایلی که تا پیش از این فقط منحصر به استفاده ثروتمندان بود.
ویکتوریایی‌ها عاشق دکوراسیون و تزئینات بودن میشه گفت یک خانه معمولی ویکتوریایی بیش از حد تزئین شده بودن.
طراحی اونها چند لایه بود و هر سطحی به نوعی تزئین شده بود.

بر خلاف معماری ویکتوریا، معماری گرجستان پیچیده‌تر بود به شدت متاثر از طرح های معماری یونان باستان بودن.
معماری آنها بسیار متناسب بود و دقیقا به دلیل همین تناسب و ظرافت و سادگی هست که نشانه های طرح‌های آنها در دکوراسیون معاصر هم دیده میشه.
گرجستانی‌ها به طرح های بسیار کوچک و حداقل قطعات برای تزئینات علاقه نشون میدادن.
دقیقا مثل معماری‌شون، دکوراسیونشون هم ترکیبی از سادگی و ظرافت بود.
طراحی معاصر امروزی الهام گرفته شده از طرح‌های گرجی هستش اما معنی‌اش این نیست که این دو کاملا شبیه هم هستن.
شاید مهمترین تفاوت‌شون در استفاده از رنگ‌ها است.
طراح های معاصر از سفید ها طوسی ها قهوه ایی ها و حتی سیاه بیشتر استفاده میکنن.

 

 

در حالیکه انواع سبزها و آبی ها و چندین صورتی رنگ‌های غالب طراح های گرجی رو تشکیل میدادن.

 

طراحان گرج به حضور شومینه بسیار اهمیت میدادند با این حال طراحان معاصر بر شومینه تأکید زیادی ندارند، اکثر خانوارها حتی شومینه ای ندارند یا در بعضی موارد شومینه هایی بسیار ساده و فلزی روانتخاب میکند.

در زمان طراحان گرجی همه چیز طراحی می‌شد اما حالا طراحان معاصر خیلی راحت اقلامی رو که لازم دارن می‌تونن تهیه کنن مثلا یک شومینه از پیش آماده یا تابلویی مناسب برای فضا.
در ضمن نباید فراموش کنیم که طراحان این روزها نقش بسیار متفاوتی ایفا می کنند، آنها سلیقه شخصی کاربر را درک می‌کنند و بعد چیزهایی را به طرزی زیبا و راحت سازماندهی می کنند.
طراحان معاصر عمدتا بر 7 عنصر اساسی طراحي تمرکز می کنند که عبارتند از: فضا، نور، اشیا، فرم، مبلمان، رنگ و بافت.
در انتخاب اثاثیه و متریال هم باید بگیم که طراح‌های گرجی عمدتا از چوب گردو، ساتن، چوب كاغذي، چوب ليپوود و ماهگونی و ابریشم استفاده میکردن.

اما طراحان معاصر بیشتر از انواع چرم‌ها و پوست‌ها ، چوب‌های روکش‌شده و شیشه‌ها و فولادهای ضدزنگ استفاده میکنن.
طراح معاصر بر خلاف طراح گرجی علاقه‌ایی به دیوارهای پارچه‌پوش شده و چند رنگ که با کاغذ دیواری تزئین شده‌اند ندارد و ترجیح میده که دیوارها تک رنگ و ساده باشند و نور خانه را محدود نکنند.
در آخر اینکه کفپوش‌های گرجی از چوب‌های ارزان یا گران‌قیمت بودن در حالیکه معاصرین کفپوش‌های مرمری و گرانیتی را ترجیح میدن.

فکر میکنم که تونستیم به یک تصویر واضح از سبک طراحی معاصر برسیم.
اگه دوست دارین بیشتر راجع به این سبک بدونید بهتر عبارت contemporary interior design یا عبارت های شبیه اون رو سرچ کنید تا کلی مطلب و ایده دیگه در مورد این سبک پیدا کنید.
در پست بعدی میخوام راجع به سبک جذاب minimalist interior design صحبت کنم.

نادیده گرفتن اهمیت نور همیشه  از افسوس‌های من در دکوراسیون داخلی بوده.

خبر بد اینکه، این فقط محدود به مردم عادی و صاحب‌خانه‌ها نیست گاهی در کمال تعجب می‌بینم که بعضی از دکوراتورها هم اهمیت این موضوع رو درک نمی‌کنند.

کمی بیشتر که پرس‌و‌جو می‌کنم می‌بینم یکی از دلایلی که دکوراتورهای ایرانی آنقدر که باید و شاید به این قضیه اهمیت لازم رو نمی‌دهند این هست که فکر می‌کنند، تغییر در نوری که مردم به آن عادت کردند مثل نور لوسترهای پر زرق و برق میانه خانه و یا هر نوری که اتاق‌ها رو به صورت مرکزی روشن می‌کند میتواند یک ریسک به حساب بیاید.

البته هستند کسانی که از لامپ‌های هالوژن و مخفی با طرح‌های عجیب و غریب در سقف استفاده می‌کنند و به اشتباه تصورشون این هست که  یک نورپردازی مدرن را اجرا کردند، در حالیکه متاسفانه راه رو اشتباه رفتند و نور به جای اینکه یک عامل کمک کننده به دکوراسیون باشد، تبدیل به یک عامل مخرب شده.

در واقع روشنایی در یک اتاق، نور را برای کل اتاق فراهم می‌کند، یا عناصر بسیار خاصی را برجسته می کند.

با استفاده از نورها می‌توانیم در خانه نقاط تاکیدی ایجاد کنیم، مثلا نورهای بالای میز آشپزخانه یا میز ورودی یا نوری برای نشان دادن گلدان یا تابلوی مورد علاقه‌مان.

عملکرد

یکی از مهمترین نقش های نورپردازی در محیط داخلی، عملکرد آن است.

برای مثال از لوسترها در فضاهای بزرگ، فضای باز، ورودی‌ها و اتاق‌ها استفاده می‌شود زیرا به دلیل شکل قرارگیری مرکزی اش به نسب نور یک دستی به فضا می‌دهد.

چراغ های دیوار فضای محدودتری را روشن می‌کنند و برای راهروها مناسب‌ترند چون فقط لازم است که مسیر را روشن کنند.

سایر انواع روشنایی‌ها حالت دکوراتیو بیشتری دارند و حتی گاهی تخصصی هم می‌شوند، مثلا نور چراغ مطالعه یا آباژورهای رومیزی برای کنار تخت خواب‌ها.

فضا

باید نورهای طبیعی مثل نور روز و شب و نورهای مصنوعی که با چراغ‌های مختلف ایجاد میشوند را درست مدیریت کنیم.

برای مثال در فضاهای تنگ استفاده از نورهای نزدیک به مبلمان، مانند میز قهوه، میز ناهار صندلی های راحتی یک انتخاب کاملا غلط است زیرا بیش از حد محیط را کوچک نشان می‌دهد.

راه حل: برای چنین فضاهایی بایستی از چراغ های مرکزی و یا گوشه های اتاق استفاده کنیم و برای انعکاس بیشتر نور از آینه‌ها های دیواری بهره بگیریم.

برگردیم به نکات اصلی .

همیشه باید به یاد داشته باشیم که بهترین اثر نوری را نورهای طبیعی برای ما به وجود میاوردند زیرا این نورها رنگ ها را بهتر نشان میدهند و با نوع گسترش و تابندگی شون باعث میشن فضا بزرگتر از معمول به نظر بیاد.

 

 

پس اگه در آپارتمان های کوچک زندگی میکنید از این نور بیشتر استفاده کنید و راه ورودش به خانه  رو با انتخاب پنجره های کوچک و پرده های قطور نبنید.

 

خب فکر میکنم که تا اینجا تونستیم کمی فضا رو برای مفهموم نور، روشن کنیم. در پست بعدی بیشتر درباره نورها و انواع استفاده‌هایی که می‌تونیم ازشون داشته باشیم صحبت می‌کنم.

سردرگمی زیادی در مورد شرایط طراحی “مدرن” و “معاصر” وجود دارد.

معمولا ما به اشتباه یک سبک رو به جای دیگری اسم می‌بریم در حالیکه اونها تفاوت های زیادی با هم دارن.

در طراحی مدرن از رنگ‌‍ها و خطوط ساده استفاده میشه و دیگه اینکه در این شکل از طراحی برای متریال اثاثیه از اجسام صیقلی و درخشان اما ساده مثل شیشه و فلزاتی مثل فولاد استفاده  میشه.

شما در سبک مدرن بین رنگ‌ها سردرگم نمی‌شید و خطوط بیش از حد ذهن شما رو مشغول نمی‌کنن.

اثاثیه در سبک مدرن معمولا به صرف کاربردشون ساخته میشن و خیلی پیچیدگی و رنگ به اونها اضافه نمیشه که به اصطلاح زیباتر بشن.

در واقع  شاید کلمات “سادگی” و “براق بودن” به خوبی می‌تونن سبک مدرن رو توضیح بدن.

بد نیست که کمی هم از تاریخچه اش بدونیم .

شاید باور کردنش سخت باشه سبک مدرن از جنبش مدرنیسم میاد که از اواخر 1800مرسوم شد.

بهترین نمونه‌های طراحی‌های مدرن رو می‌تونیم در طرح‌های آلمانی و حوزه اسکاندیناوی ببینیم چون اونا به بهترین شکل فضا رو بر اساس سادگی و عملکرد دیزاین میکنن.

سبک مدرن در نهایت به شکل های دیگه ایی هم دراومد.

مدرن نیمه مدرن که بسیار شبیه طراحی مدرن است و پست مدرنیسم که به نظر می رسد چیزی شبیه به طراحی مدرن نیست.

وقتشه که بریم سراغ سبک معاصر و ببینیم چه شباهت‌هایی باعث شده که ما نتونیم تعریف درستی از اختلاف های این دو سبک داشته باشیم.

سبک معاصرمی‌تونه در اصل ترکیبی از چندین سبک باشه.

طراحی مدرن هم عناصر چندگانه‌ایی از مدرنیسم و پست مدرنیسم را داشت، اما ایده‌هایی از هنر دکو، دکونستراسمیسازی، آتیسم رو هم همراه خودش داره.

اما دقیقا کجا سبک مدرن در مقابل سبک معاصر قرار میگیره؟

خب واقعیتش اینه که تفاوت‌های زیادی دارن.

یک فضای مدرن در واقع یک طراحی قالبی و سخت داره در حالی‌که طراحی‌های معاصر انعطفاف بیشتری از خودشون نشون میدن.

 

اثاثیه در طراحی مدرن معمولا به رنگ های سفید،نقره فام‌ها و انواع قهوه‌ایی‌ها و طوسی‌های طبیعی دیده میشن در حالی‌که یک مبل در طراحی معاصر همه رنگ های مدرن میتونن وجود داشته باشن و در این بین ما مبلی رو ببینیم که ترکیب رنگی مثل یک جشن داشته باشه.

شاید یکی از مهم‌ترین تفاوت‌هاشون در خطوط باشه.

طراح های مدرن به خطوط قوی و صاف علاقه دارن در حالی‌که معاصرین خطوط منحنی رو بیشتر می‌پسندن.

در نهایت نباید بزرگترین شباهت‌هاشون به هم رو فراموش کنیم.

هر دو سبک تمایل دارند که فضاهای ساده و بی‌نظیری رو با خطوط صاف و تمیز نمایش بدن.

هیچ کدوم ازاین شیوه‌ها، طرح های شیک و یا عناصر سنگین را ترجیح نمی دهند.

البته که گاهی این قانون رو طراح‌های مدرن نقض می کنن.

 

در هر دو سبک، مبل‌ها و صندلی‌ها  پایه‌های خودشون را در معرض دید قرار داده و هر دو تمایل دارند تا سطوح بازتاباننده مثل فلزات وشیشه‌ها رو در معرض نور قرار بدن.

در آخر باید بگم که مهم ترین شباهت اینکه هر دوی اینها عاشق فضاهایی با نورهای طبیعی هستن.